ابزار هدایت به بالای صفحه

برخى از آداب دعا چنین است:
1. دعا، منطقى و بجا باشد. همین كه حضرت ابراهیم به مقام امامت رسید از خدا درخواست كرد كه نسل او در طول تاریخ امام باشند، «و من ذرّیتى» خداوند به او پاسخ فرمود: این دعا مستجاب نمى‏شود؛ زیرا این مقام عهدالهى است و به هركسى داده نمى‏شود. «لاینال عهدى الظالمین»( بقره، 124.)

 2. دعا، مخالف سنت‏هاى الهى نباشد. حضرت ابراهیم از خدا خواست كه فقط به مؤمنان رزق دهد، «و ارزق أهله من الثمرات مَن آمن منهم»( بقره، 126.) خداوند پاسخ فرمود: در نعمت‏هاى مادّى تنگ نظر نباش، سنّت الهى بر آن است كه به همه‏ى مردم (اعم از مؤمن و كافر) رزق بدهد. «فمَن كَفَر فاُمتِّعه»

3. دعا حكیمانه باشد. حضرت ابراهیم از خدا خواست كه بعد از او پیامبرى به مردم بدهد كه ابتدا مسئول آموزش و سپس مسئول پرورش مردم باشد، «یعلّمهم و یزكّیهم» در این مورد خداوند فرمود: دعاى تو مستجاب مى‏شود؛ ولى نه آن طورى كه تو درخواست كردى؛ بلكه تزكیه مقدّم بر تعلیم است. «یزكّیهم و یعلّمهم»( بقره، 129.)

4. با احترام و از روى نیاز باشد. «و ادعوه خوفاً و طمعاً»(اعراف، 56.)

5. خالصانه باشد.

6. با تضرّع و ابتهال باشد.

7. با حسن ظن و خوش باورى باشد.

8. با دعاى به دیگران باشد.

9. با تجلیل از خدا باشد.

10. با یادآورى نعمت‏هاى الهى باشد.

11. با صلوات بر محمدّ و آل محمّد باشد.

12. شروع با بسم اللّه و همراه نام خدا باشد.

13. با اقرار به تقصیر و كوتاهى‏ها باشد.

14. با استغفار و توبه باشد.

15. همراه با آمین گفتن دیگران باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: